به گزارش ایسنا، مرکز هنرهای نمایشی که از دهه ۸۰ به عنوان اداره کل هنرهای نمایشی در چارت اداری وزارت ارشاد شناخته می‌شود، در دوره‌های گوناگون، مدیریت‌های مختلفی را تجربه کرده که برخی از آنان حدود ۷ سال و بعضی دیگر کمتر از یک سال در این اداره، مدیریت کرده‌اند.
طاها عبدخدایی اولین مدیری است که بعد از انقلاب به این اداره آمد و بعد از راه‌اندازی جشنواره تئاتر فجر، همزمان دبیری این جشنواره را نیز بر عهده گرفت. به نظر می‌رسد او یکی از طولانی‌ترین دوره‌های مدیریت را داشته است.
بعد از او علی منتظری دیگر مدیری است که بر این مسند جای گرفته و با گذشته دهه‌های متمادی، همچنان نزد اهالی تئاتر، مدیر محبوبی است. منتظری از سال ۶۵ تا ۷۲ مدیریت تئاتر کشور را بر عهده داشته و یکی از مدیرانی است که دوره مدیریت طولانی را در این سمت بر عهده داشته است. او نیز همزمان دبیری جشنواره‌های فجر را عهده‌دار بوده است. او که دومین مدیر تئاتر در سال‌های بعد از انقلاب بود، تلاش کرد هنرمندانی را که در سال‌های بعد از انقلاب از تئاتر کنار گذاشته شده بودند، بار دیگر به صحنه بازگرداند.
اما مهدی مسعودشاهی دیگر مدیری است که بعد از منتظری، تصدی تئاتر کشور را بر عهده گرفته است. مسعودشاهی برخلاف منتظری که بعد از رفتنش از اداره کل هنرهای نمایشی، به رشته تحصیلی خودش یعنی علوم آزمایشگاهی بازگشت و دیگر مسئولیتی در امور هنری بر عهده نگرفت، در سال‌های بعد مدیریت مرکز رودکی و نهادهایی از این دست را نیز بر عهده داشته است.
رحیم تجلی برزگر دیگر مدیری است که بر صندلی ریاست مرکز هنرهای نمایشی تکیه زده و جالب است که نام او به ندرت در محافل تئاتری شنیده می‌شود و دوره مدیریت او یکی از گمنام‌ترین دوره‌های مدیریت تئاتر کشور است.
اما با روی کار آمدن دولت اصلاحات، حسین سلیمی دیگر مدیری است که مسئولیت تئاتر کشور را بر عهده گرفته و از دوران مدیریت او به عنوان یکی از دوره‌های پرفروغ یاد می‌شود.
دوره دوم اصلاحات هم با مدیریت مجید شریف‌خدایی همراه شده که او نیز تا سال ۸۳ در این سمت باقی بود و در دوره او روابط تئاتر کشور با دیگر کشورهای جهان گسترش پیدا کرد و شاید این دوره را از نظر روابط بین‌الملل بتوان بهترین دوره مدیریت تئاتر برشمرد. در آخرین سال دولت اصلاحات، خسرو نشان به مدت نه چندان طولانی مدیریت تئاتر کشور را عهده‌دار شد. در دوره او مرکز هنرهای نمایشی به اداره کل تبدیل شد.
با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد، حسین پارسایی بر صندلی مدیریت تئاتر کشور تکیه زد که او نیز مدیریتی طولانی را تجربه کرد. پارسایی پیش از آن مدیریت مجموعه تئاتر شهر را در دوره خسرو نشان عهده‌دار بود.
اما حسین مسافر آستانه دیگر چهره نام آشنای تئاتر مدیری بود که بعد از پارسایی به مدت کوتاهی بر صندلی ریاست اداره کل هنرهای نمایشی تکیه زد و مدتی نه چندان طولانی در این سمت باقی ماند.
در آخرین سال دولت دوم احمدی نژاد، قادر آشنا به مدت کوتاهی جایگزین حسین مسافر آستانه شد و در این دروه کوتاه، عملکرد نسبتا قابل قبولی از خود بر جای گذاشت.
با شروع به کار دولت حسن روحانی و در شرایطی که جامعه هنری خواستار تغییر بود، حسین طاهری که بیشتر چهره‌ای تلویزیونی به شمار می‌آمد، بر صندلی مدیریت تئاتر نشست اما دوره مدیریت او نیز دوام چندانی نداشت تا اینکه مهدی شفیعی که پیش‌تر به عنوان معاون در مرکز هنرهای نمایشی مشغول به کار بود، مدیریت تئاتر را بر عهده گرفت و با وجود جوانی‌اش، توانست رضایت نسبی جامعه تئاتری را جلب کند.
پس از او شهرام کرمی که پیش از آن به عنوان مدیر تئاتر شهرداری فعال بود، مدیریت اداره کل هنرهای نمایشی بر عهده گرفت که مدیریت او نیز چندان طولانی‌مدت نبود و بعد از آن در اتفاقی کم‌سابقه، قادر آشنا بعد از چند سال دوباره مدیر تئاتر شد و این بار نیز دروه حضورش طولانی نبود.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم، کاظم نظری به عنوان مدیر تئاتر کشور حکم گرفت و دو سال در این سمت باقی ماند تا اینکه روز گذشته با اداره کل هنرهای نمایشی خداحافظی کرد و صندلی مدیریت آن را به حمید نیلی سپرد.
انتهای پیام
